ફિલ્મ રિવ્યૂઃ ‘તુમ્હારી સુલુ’... વિદ્યા-અદ્‍ભુત-બાલનની સ્વીટ-ક્યુટ-કોમિક ફેમિલી સ્ટોરી (રિવ્યૂ બાયઃ મયૂર પટેલ)

એને પહેલી વાર ઝીટીવીની ‘હમ પાંચ’ સિરિયલમાં જોયેલી. કોમેડી સિરિયલ હોવા છતાં એ ચશ્મિશ, પઢાકુ છોકરીને ફાળે ભાગ્યે જ કોઈ પંચ-લાઈન આવતી. બધાં પાત્રો એ અર્ધબહેરીની મજાક ઉડાવતા રહેતા. એ પછી તો એણે ટીવી પર ઢગલાબંધ એડ્સ કરી. ફિલ્મમાં હિરોઇન બનવાના ઓરતાં ઘણા, પણ નોન-ગ્લેમરસ લૂકને લીધે એની માતૃભાષા મલયાલમથી લઈને સાઉથની અન્ય ભાષી ફિલ્મોમાં એને કોઈએ ચાન્સ ન આપ્યો. એકાદ ફિલ્મમાં સાઇન કરાઈ, પણ શૂટિંગ શરૂ થવા પહેલાં જ એને પાછલે બારણેથી રવાના કરી દેવાઈ. છેવટે, ઘણા વર્ષોના સંઘર્ષ બાદ, પોતે હિરોઇન-મટિરિયલ ન હોવાના અપમાનજનક રિજેક્શન્સ વેઠ્યા બાદ, એની ઘણીબધી એડ્સમાં એને ડિરેક્ટ કરનાર ‘પ્રદિપ સરકાર’એ જ એને પોતાની પહેલી ફૂલ-ફ્લેજ્ડ હિન્દી ફિલ્મમાં મેઇન લીડ તરીકે કાસ્ટ કરી. ૨૦૦૫માં રજૂ થયેલી એ ફિલ્મ એટલે શરદબાબુના ક્લાસિક ઉપન્યાસ પરથી બનેલી ‘પરિણિતા’. પહેલી જ ફિલ્મમાં સંજય દત્ત અને સૈફ અલી ખાન જેવા ધરખમ અદાકારોની સામે ઝીંક ઝીલીને એ નોન-ગ્લેમરસ અભિનેત્રી બોલિવુડમાં રીતસર છવાઈ ગઈ. એ વર્ષનો બેસ્ટ એકટ્રેસનો એવોર્ડ સહેજ માટે રાની મુખરજી (બ્લૅક) સામે ચૂકી ગઈ, પણ ન્યૂ કમરનો એવોર્ડ જીતીને હિન્દી ફિલ્મોમાં લાંબી ઈનિંગ ખેલવાની એણે શરૂઆત કરી. એ અભિનેત્રી એટલે વિદ્યા બાલન. અદ્‍ભુત, આઉટસ્ટેન્ડિંગ એન્ડ લવેબલ. વિદ્યા બાલન.

અભિનયની વિશાળ રેન્જ ધરાવતી વિદ્યાએ આપબળે હિટ કરાવેલી ફિલ્મોની સંખ્યા ઘણી છે. શાહરૂખ-સલમાન-આમિર જેવા બોક્સઓફિસના રાજાઓ સાથે કામ કર્યા વિના તેની ફિલ્મોએ ટિકિટબારી ગજવી છે. ‘પા’, ‘કહાની’, ‘ભૂલભૂલૈયા’, ‘ઈશ્કિયાં’, ‘નો વન કિલ્ડ જેસિકા’ અને તેના કરિયરની સૌથી મોટી હિટ ‘ડર્ટી પિક્ચર’. ફ્લૉપ ગયેલી ફિલ્મોમાંય વિદ્યા તો હંમેશાં ફર્સ્ટ ક્લાસ જ રહી છે. મારા જેવા એના ફેન્સ નિરાશ થાય એવું વાસી-ઢીલુંઢાલું પરફોર્મન્સ એણે ક્યારેય નથી આપ્યું. એક્ટિંગની વાત આવે ત્યારે વિદ્યા હંમેશાં દમદાર સાબિત થઈ છે.  

આવી આ અદ્‍ભુત બાલનની છેલ્લી કેટલીક ફિલ્મો નબળી પટકથા અને દિગ્દર્શનને લીધે નિષ્ફળ ગઈ હોવાથી એને એક હિટ ફિલ્મની તાતી જરૂરિયાત હતી. અને ‘તુમ્હારી સુલુ’ આ જરૂરિયાત પૂરી કરે એવી મસ્ત અને મજેદાર બની છે. (સ્ટોરી સ્પોઇલર્સ અહેડ... વાર્તા ન જાણવી હોય તો બે પેરેગ્રાફ કૂદી જાવ)

વાત છે મધ્યમવર્ગી સુલોચનાની. પતિની ૪૦ હજારની નોકરીમાં ઘરખર્ચ જેમતેમ નીકળતો હોવાથી સુલોચનાએ પતિની આર્થિક મદદ થઈ જાય એવું કંઈક કરવું છે. નોકરીમાં રસ ઓછો છે. બિઝનેસ કરવો છે, પણ બારમું ફેઇલ હોવાથી ઘર-પરિવારનો જોઈએ એવો સહકાર નથી મળતો. બધાં એની ક્ષમતા પર શંકા કર્યા કરે છે. આસમાનમાં ઉડવાની મહત્વાકાંક્ષા ધરાવતી સુલોચનાને એક દિવસ અચાનક જ એક રેડિયો કંપનીમાં આર.જે. અકા રેડિયો જોકી બનવાની તક મળે છે. ઉત્સાહિ સુલોચનાના ઈરાદાઓ જાણી રેડિયો કંપનીનો સ્ટાફ પણ હેરત પામી જાય છે, પણ સુલોચનાનો કોન્ફિડન્સ કંઈક એવો છે કે...

થોડી ખાટી-મીઠી કઠનાઈઓ બાદ સુલોચના આર.જે. બની જાય છે. રાતના સાડા દસે શરૂ થતા એના શૉ ‘તુમ્હારી સુલુ’માં એણે સહેજ ઑફબીટ લાગે એવું કામ કરવાનું છે. પુરુષ કૉલર સાથે થોડી નટખટ, થોડી રસીક લાગે એવી વાતો માદક-મધમીઠા અંદાજમાં કરવાની છે. શરૂઆતની થોડી અગવડ બાદ સુલોચના ‘સુલુ’ બનવામાં માહેર થઈ જાય છે અને રિઝલ્ટ... મુંબઈના પુરુષો રાતની રાણી ‘સુલુ’ના દિવાના થઈ જાય છે. ‘તુમ્હારી સુલુ’ શૉ રાતોરાત ધૂમ મચાવતો થઈ જાય છે, પણ...

...પણ પછી... પછી શું થાય છે, એ ફિલ્મમાં જોવાની મજા આવશે.

ફિલ્મનું જમાપાસું છે એની સાદગી. બહુ જ સરળ ઢબમાં આગળ વધતી વાર્તા. અત્યંત રિયલ લાગે એવો માહોલ. જાણે કે બધું પડોશમાં જ બની રહ્યું છે. તમામ કલાકારો અભિનયમાં અવ્વલ. વિદ્યા એટલી બધી નેચરલ અને મીઠડી છે કે એના પરથી આંખો હટાવવાનું મન ના થાય. તેનું વધેલું વજન (આટલી જાડી તે અગાઉ ક્યારેય નહોતી) પણ તેના પાત્ર સાથે પૂરું મેળ ખાય છે. ‘લગે રહો મુન્નાભાઈ’માં તેણે મસ્ત અંદાજમાં ‘ગુડ મોર્નિં...ગ, મુંબઈ...’ ટહુકતી રેડિયો જૉકીનું પાત્ર નીભાવેલું, ‘તુમ્હારી સુલુ’માં એ ફરી રેડિયો જૉકી બની છે, પણ આ પાત્ર વધુ રંગીન, વધુ ગમતીલું, વધુ સેક્સી છે. નાની-નાની વાતોમાં ખુશ થઈ જતી સુલુના પ્રેમમાં દર્શક ના પડે તો નવાઈ. પોતાના હસ્કી અવાજમાં સુલુ જ્યારે ‘હલો... કૌન બાત કરના ચાહતા હૈ સુલુ સે..?’ બોલે છે ત્યારે પુરુષના કાનમાં જાણે કે ઘંટડીઓ ગૂંજી ઊઠે છે. ‘દિલ કે બટન સે ડાયલ કિજીએ, કરેંગેં ના..?’ સુલુનો અવાજ ફક્ત ફિલ્મમાં આવતા પુરુષ પાત્રો પર જ નહીં, સિનેમા હૉલમાં બેઠેલા પુરુષ-દર્શકો પર પણ મોહિની કરી દે છે. વિદ્યાડીની કરિયરનું આ બહુ જ મજેદાર પરફોર્મન્સ છે.

વિદ્યાના પતિના રોલમાં માનવ કૌલ આઉટસ્ટેન્ડિંગ. અત્યાર સુધી ફિલ્મોમાં સાઇડ રોલ્સ જ ભજવતો આવેલો આ એક્ટ્સ મને હંમેશાં ગમ્યો છે. અહીં એને એની કરિયરનો સૌથી લાંબો રોલ મળ્યો છે અને એણે ‘વાઉ’ કહી શકાય એવો અભિનય કરી દેખાડ્યો છે. વિદ્યા સાથેની એની કેમેસ્ટ્રી તો માશાલ્લાહ... બોલિવુડે જેની પૂરી કદર નથી કરી એવી નેહા ધૂપિયા પણ રેડિયો કંપનીની હેડ ઓફિસર તરીકે બિલકુલ પરફેક્ટ સાબિત થાય છે. બાકીના એક્ટર્સ પણ ટોપ ફોર્મમાં. 

ફિલ્મનું મ્યુઝિક સાધારણ છે. (આ કંઈ નવું નથી, કેમકે અત્યારની બધી ફિલ્મોના સંગીત બાબતે આજ હાલ છે) ગીતો બેકગ્રાઉન્ડમાં આવીને વાગી જાય છે, થિયેટરમાં જોવા ગમે, બાકી યાદ રહે એવા બિલકુલ નથી. હા, ‘મિસ્ટર ઇન્ડિયા’નું ‘મારી’ શ્રીદેવી પર ફિલ્માવાયેલું ‘હવા હવાઈ...’ અહીં મસ્ત રિમિક્સરૂપે રજૂ થયું છે. સિંગિંગ મૂળ હતું એ કવિતા ક્રિષ્નમૂર્તિનું જ જેમનું તેમ જ રખાયું છે, ફક્ત ફૂટટેપિંગ બિટ્સ ઉમેરાયા છે. એનું પિક્ચરાઇઝેશન પણ સિનેમા હૉલમાં સીટીઓ ગૂંજે એવું સરસ કરાયું છે. (ફિલ્મ જોતી વખતે હું તો સીટી બિન્દાસ મારું, હં કે..? એમાં મને સભ્ય સમાજના ‘હાય, હાય... આપણાથી આવું થોડું થાય..!’ એવા ચોખલિયાવેડા નથી નડતા)

ડિરેક્ટર સુરેશ ત્રિવેણીએ ફિલ્મને ક્યાંય લાઉડ નથી થવા દીધી. ટેન્શનભર્યા સીન્સમાં પણ એક્ટર્સ ઓવરએક્ટિંગમાં સરી નથી પડતાં. ફિલ્મમાં ઘણા એવા (અગાઉ હિન્દી સિનેમામાં ક્યારેય ન જોયા હોય એવા) દૃશ્યો છે જે તમારા હૃદયને સ્પર્શી જશે. થાકેલી પત્ની બહુ જ સ્વાભાવિકપણે પતિને પોતાના પગ દબાવવા કહે છે, અને પતિ કોઈપણ પ્રકારના છોછ વિના એના પગ દબાવી પણ આપે છે. અહીં મુંબઈની સડકો પર રાતપાળીમાં ટેક્સી ચલાવતી આનંદી મહિલા પણ છે અને વિદ્યાની મોટી બહેનોના કિરદારમાં દેખાતી જોડિયા અદાકારાઓની મીઠી નોંકઝોંક પણ છે.  

ક્લાયમેક્સ થોડો વહેલો આટોપાઈ જતો લાગ્યો. છેલ્લે કંઈક વિશેષ ડ્રામા ક્રિએટ કરી શકાયો હોત. પણ એમ છતાં ‘તુમ્હારી સુલુ’ એક બહુ જ મીઠી, પોઝિટિવ ફિલિંગ ધરાવતી પ્રસ્તુતિ છે. આ ફિલ્મ જોતી વખતે (ફરીથી) ‘મારી’ શ્રીદેવીની ‘ઇંગ્લિશ વિંગ્લિશ’ યાદ આવી જ જશે, કેમ કે એમાંય પોતાના અસ્તિત્વ માટે સંઘર્ષ કરતી મિડલ ક્લાસ ઇન્ડિયન વુમનની સિમ્પલ વાર્તા હતી અને ‘તુમ્હારી સુલુ’માંય એ જ પ્રકારની સેન્ટ્રલ થીમ છે. જોકે ‘ઇંગ્લિશ વિંગ્લિશ’ પ્રમાણમાં ગંભીર હતી, જ્યારે ‘તુમ્હારી સુલુ’નો ટોન કોમિક-હળવો રખાયો છે. (જિસને ‘ઇંગ્લિશ વિંગ્લિશ’ જૈસી બ્યૂટિફૂલ ફિલ્મ નહીં દેખી ઉસે માતારાની પાપ લગાયેગી) ‘તુમ્હારી સુલુ’ દરમિયાન તમારા ચહેરા પર એક મુસ્કાન રમતી રહેશે અને સિનેમા હૉલમાંથી બહાર આવ્યા બાદ પણ સુલુ તમારો પીછો નહીં છોડે એની ગેરંટી... તો જઈ જ આવો સપરિવાર. મારા તરફથી સુલુને પાંચમાંથી ૩.૫ સ્ટાર્સ.

એક રિક્વેસ્ટઃ ફસાયેલાઓએ, સોરી પન્નેલાઓએ આ ફિલ્મ સજોડે જોવી. ફિલ્મમાં પતિ-પત્ની વચ્ચે જે કેમેસ્ટ્રી બતાવી છે એની મજા ભેગાં જોવામાં ડબ્બલ થઈ જશે. બાળકોનેય બતાવી જ શકાય એટલી સાફસૂથરી છે ‘તુમ્હારી સુલુ’...